Blog van Anke de Jong
Is de ene ziekte erger dan de andere? En is de ene vorm van lichen planus erger dan de andere? Ik hoor het mensen wel eens zeggen, reuma is erger dan ..., dus je mag niet klagen. Of een dwarslaesie is erger dan... Of lichen planus op de hoofdhuid is erger dan lichen planus op de huid. Leedconcurrentie wordt dat ook wel genoemd.
Kun je wel zo stellig zeggen dat het ene erger is dan het andere? Een aandoening (en de gevolgen daarvan) is in eerste instantie iets heel persoonlijks. Datgene wat je hebt geeft jou last, pijn of jeuk. Punt. Niemand die daar iets over heeft te zeggen. Juist omdat ziekte zo persoonlijk is kun je niet zeggen dat de ene aandoening erger is dan de andere. Het heeft met je omstandigheden te maken, met de dingen die je wel of niet meer kunt doen. Het heeft te maken met de gevolgen die de ziekte voor jou heeft, voor nu en voor de toekomst. De ernst van een aandoening is dus niet zomaar door een ander vast te stellen, maar kan alleen door jou bepaald worden.
De één heeft bijvoorbeeld minder moeite om in de zomer met blote benen te lopen waarop plekken te zien zijn dan de ander. De één kan het hebben van een pruik sneller aanvaarden dan de ander. Voor de één is het hebben van een onbezorgde seksuele relatie belangrijk. De ander heeft er misschien al een weg in gevonden als een gewone seksuele relatie niet meer mogelijk is.
Grappig genoeg gebruiken veel mensen voor zichzelf de aandoening van de ander soms wél om de eigen aandoening te relativeren. 'Het had nog veel erger kunnen zijn, dus ik mag niet klagen'.
Natuurlijk mag je klagen, verdrietig of boos zijn om wat je hebt en om de gevolgen die de aandoening heeft voor jou, voor je (toekomstige) relatie of voor je sociale leven. De aandoening heeft jou te pakken gehad en dat heeft gevolgen waar je je toe moet verhouden. En dat is nou eenmaal niet altijd makkelijk.